Podlasie jako kraina pogranicza jest prawdziwą mozaiką zwyczajów i kultur wynikających z różnych religii i narodowości, które zamieszkują ten region.
Oprócz niezaprzeczalnej różnorodności mieszkańców, którzy chodzą do kościoła,
cerkwi lub meczetu, a mówią po litewsku, białorusku, rusińsku i oczywiście po polsku.

Rrównie ważnym atutem Podlasia jest natura.
Tu rozlewa się warkoczami (też podziemnymi) Narew, która z tego powodu jest porównywana do… Amazonki. Tu znajdują się rozległe Bagna Biebrzańskie z olbrzymimi torfowiskami. Oba obszary są prawdziwymi ptasimi rajami, co ściąga rzesze ptasich obserwatorów. Walory prastarej Puszczy Białowieskiej – jedynego obiektu w Polsce

znajdującego się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO
i równocześnie na liście rezerwatów biosfery UNESCO – trudno przecenić.
Puszcza Romincka, Augustowska, Knyszyńska – to także olbrzymie kompleksy leśne. Wigierski PN obejmujący mały fragment Puszczy Augustowskiej chroni też krajobraz pojezierny Suwalszczyzny i słynny pokamedulski zespół klasztorny.

Podlasie związane z ekosystemami wodnymi (rzeki, jeziora, bagna) ma jeszcze jeden ważny obiekt – Kanał Augustowski, czyli najdłuższy polski zabytek (!) rodem z XIX w.
To nie tylko arcydzieło sztuki inżynieryjnej (śluzy) ale też po prostu piękna trasa spływu kajakowego. Innym sposobem poznawania regionu są wąskotorówki i wspaniała, różnorodna regionalna kuchnia. Smacznego!